Derleyen: Betül Topaklı / Milliyet.com.tr – 1949 yılında Çin hükümetinin başına geçen Mao Zedung, büyük bir tarım toplumu yaratmak istiyordu. Bu doğrultuda biyolog Zhou Jian, ülkede bulunan dört hayvanın soyunun kurutulmasıyla tarımın şahlanacağı fikrine Mao Zedung’u ikna etti. Böylelikle 1958 yılında Çin’de “İleriye Yanlışsız Büyük Sıçrama” programı başlamış oldu. Tarımı geliştirmek ismine, belirlenen dört cinsin, tarıma ziyan verdikleri gerekçesiyle soyunun kurutulmasına hükümet tarafından karar verildi. Bu hayvanlar karasinek, sivrisinek, fare ve serçeydi. Böylece ülkede bu dört cinsin soyunu tüketme harekâtı başladı.
Tüm bu hayvanlarla uğraş etmek için halk harekete geçirildi ve ülkede ‘Büyük Sıçrama’ ismi altında ‘Dört Haşere Kampanyası’ başlatıldı. Bahsedilen bu dört hayvan için yemleme ve tuzağa düşürme sistemleri işe yaramayınca, aç bırakma ve yorma teknikleri uygulanmaya başlandı. Genci, yaşlısı, bayanı, erkeği sabahtan akşama kadar çanak ve tencereler çalarak, öncelikli düşman serçelerin havada kalmaları ve yorulmalarını sağlamaya çalıştı. Ayrıyeten bir yandan da serçelerin yuvalarına ve yumurtalarına ziyan verildi. Serçeleri kaçırmak için büyük bir seferberlik başlatıldı. Korkuluklar yapıldı, büyük kırmızı bayraklar üretildi. Ülkedeki personellerin yarısı bu seferberliğe katıldı.
VURUP GETİRENLER ÖDÜLLENDİRİLDİ
Çocuklar dâhil herkes, bu dört hayvana düşman oldu ve bir festivalmişçesine hayvanları öldürdü. Okullarda, seyahate masraf üzere serçe avı aktiflikleri düzenlendi. Ölü hayvan getirenlere ödül bile veriliyordu. Yapılan hayvan katliamları sonrasında ülkede neredeyse hiç serçe, karasinek, sivrisinek ve fare kalmadı. Sonrasında ülke, “İleriye Gerçek Büyük Sıçrama” hareketinin zaferini kutladı. Fakat hayat zincirleme olarak birbirine bağlı bir döngüydü. 1960 baharında tarlaları böcekler basmaya başladı. Bu durum Çinli başkanların serçelerin ziyanlı böcekleri yiyerek nasıl bir yarar sağladığını geç de olsa görmelerini sağladı. Lakin bir kez ok yaydan çıkmıştı. Ülkede ziyanlı böceklerin sayısı inanılmaz derecede arttı.
30 MİLYONA İNSAN AÇLIKTAN ÖLDÜ
Bu durum ülkedeki 1.5 milyar fare, 1 milyar serçe, milyarlarca karasinek ve sivrisineğin ölmesine münasebetiyle Çin genelinde yaklaşık üç yıl sürecek bir kıtlığa neden oldu. Zira öldürdükleri hayvanlar sırf tarladaki mahsulleri değil, mahsullerle beslenen haşereleri de yiyordu. Ülkenin tarımı, daha da makus bir hâl aldı. Ekolojik istikrar mahvoldu, çekirge popülasyonu denetimsiz bir halde arttı. Sonucunda eşsiz bir kriz ortaya çıktı. Açlıktan ölen insan sayısı 20-30 milyona ulaştı. Yani yaptıkları kelamda çok bilimsel formülleri daha büyük yıkıma yol açtı.
Çin, Sovyetler Birliği ve Kanada’dan yardım talep etse de bu duruma deva bulunamadı. Vagonlar dolusu serçe getirilip, tabiata salınarak tahlil üretilmeye çalışıldı. Lakin insanlık tarihinin en büyük akıl tutulmalarından birinin bedeli çok ağır oldu.
Bu kampanyanın sonucunda ortaya çıkan sonuç bize, insanlar olarak kendi çıkarlarımızı gözetip dünya bize aitmiş üzere davrandığımızda tabiatın bize nasıl bir tokat savuracağını en âlâ formda göstermesi açısından büyük değer taşıyor.