Yıldıray Oğur: Suç sayısında radikal bir artış yok ama ömrü hayatımızda tanık olduğumuz suçların sayısı artıyor

T24 Haber Merkezi

Karar gazetesi muharriri Yıldıray Oğur, “Belki de çürümüyoruz, yeşeriyoruz” başlıklı yazısında, son günlerde ülkede yaşanan bayana yönelik cinsel taarruzlar ve yabanî cinayetlerle yine tartışılan “toplumsal çürüme” tartışmlarını ele aldığı yazısında, “Herkesin hissettiği üzere hatalar artmıyor mu? Türkiye ve İstanbul daha inançsız ve tekinsiz değil mi? Yani toplumsal olarak çürümedik mi?” sorularını sorarak “En azından isimli istatistikler bu tezleri desteklemiyor,” dedi. Oğur, istatistikî dataları aktardığı ve bu datalara nazaran hatalarda radikal bir artış gözlemlenmediğini tabir ettiği yazısında, “Suç sayısında en fazla nüfusa ve kentleşmeye oranlı olarak bir artış var. Pekala neden hepimiz bunun aksini hissediyoruz? Zira ömrü hayatımızda şahit olduğumuz hataların sayısı artıyor” dedi. 

Oğur’un yazısının ilgili kısmı şöyle:

“Adalet Bakanlığı’nın her yıl açıkladığı İsimli İstatistikler’e nazaran Türkiye’de cinayet ve yaralama sayılarında nüfusa oranla bir artış değil azalış var.

2006 yılında 3.020 taammüden öldürme olayı yaşanırken, 2020 yılında bu sayı 2.075’e düşmüş. Son üç yılın sırasıyla öldürme ve yaralama sayıları ise şöyle:

2021 2145 3896

2022 2278 4231

2023 2318 3820

Bu sayılara nazaran bayana yönelik öldürme ve yaralamalı şiddette de düşüş var.

Cinsel hücumlarla ilgili sayılarda da nüfusa orantılı olarak bir artıştan bahsedemiyoruz.

2009 yılında cinsel akından açılan dava sayısı 14 bin 337 iken bu sayı 2021’de 43 bine çıktı, 2023’deki dava sayısı ise 37 bin oldu.

Uyuşturucu hatalarında radikal olmayan bir artış görülüyor.

2020’de uyuşturucu kabahatlerinin oranı öteki tüm kabahat kümelerine nazaran yüzde 4,5’ken, 2021’de bu oran yüzde 5’e çıktı. 2023 yılında da misal bir oranda cürüm işlendi.

Yani kabahat sayısında en fazla nüfusa ve kentleşmeye oranlı olarak bir artış var.

Peki neden hepimiz bunun aksini hissediyoruz?

Çünkü ömrü hayatımızda şahit olduğumuz kabahatlerin sayısı artıyor.

Eskiden gazetelerin üçüncü sayfalarında kalan dehşetli cinayet, tecavüz haberleri kimsenin çok umurunda olmaz, gazetelerin birinci sayfalarına ya da ana haberlere pek çıkmaz, STK’ların ilgisini çekmez, makûs ve bilgisiz insanların uzaklarda yaşanan makûs hayatları olarak görülürdü.

“Haberdar olduğumuz hataların sayısı radikal bir biçimde arttı”

Ama hepimize artıyor üzere görünüyor, zira haberdar olduğumuz kabahatlerin sayısı radikal bir biçimde arttı.

Artık cürümler cep telefonları, güvenlik kameralarıyla kayıt altında.

Feci detaylar anlık olarak önümüzde, gündüzleri tvlerin reyting rekorları kıran polis adliye telsizine dönmüş gündüz nesli programlarında, akşamları ise siyasi cız bahislere fazla giremeyen anahaber bültenlerinde.

Bütün hata görüntüleri, sansürsüz, editoryal filtresiz, detayları ile toplumsal medya sayesinde bir cep telefonu uzağımızda.

Kimse başını çeviremiyor.

Sadece çeviremiyor da değil, çevirmek de istemiyor.

Adi hataların ve kurbanlarının umursanması, bayan cinayetlerinin takip edilmesi, siyasi bir sıkıntıya çevrilmesi, kabahat işlenen yerlerde protestolar yapılması aslında evvelce olmayan yeni hassaslıklar.

Haber almak ve hassaslık göstermek artık herkese bir cep telefonu kadar yakın.

“Farkındalıktan, gelişen bir toplumsal hassaslıktan ve dayanışmadan bahsedebiliriz”

Belki ahlaki bir çöküşten değil, hatalara ve mağdurlara karşı ahlaki bir farkındalıktan, gelişen bir toplumsal hassaslıktan ve dayanışmadan bahsedebiliriz.

Toplumsal çürüme tespitini pek çok beşere manalı hissettiren ise galiba Türkiye toplumunun ortada kalmışlığı.

Şehirleşmeyle dinin klâsik toplumlardaki ahlak vaaz eden, hayatı tertibe sokan, gücü azalırken, onun yerine bir şehirlilik kültürü, vatandaşlık şuuru ve hukuk devleti konamadı.

Eskiden Allah korkusu, toplum/mahalle korkusu ve devlet korkusu ortasında nizamını kuran bu toplum, bir müddettir sekülerleşmeyle Allah’tan, kentleşmeyle toplumdan/mahalleden, hukuk devletindeki bozulma, aflarla da devletten o kadar korkmuyor.

Şehirlerdeki eşitsizlikler, iktisattaki bozulma, toplumsal medya üzerinden kurulan münasebetler, sanal dünyadaki alternatif hayat, dinlerin tesirinin azalması, atomize olan aileler; insan ilgilerini, kadın-erkek bağlantılarını değiştiriyor, bozuyor, tansiyonları artırıyor.

“Çürüdüğümüzün değil yeşerdiğimizin işareti”

Bunlar yalnızca Türkiye’de değil, dünyada da bozulan trendler.

Ama bu önemli trendler siyasi kutuplaşmanın içinde kaybolunca, geriye de Instagram postlarındaki, içi boş, nefret telaffuzuna yakın, ümitsizlik ve çaresizlik hissinden diğer bir şeye yaramayan “toplumsal olarak çürüdük” üzere tahliller kalıyor.

Suçlar insanın karanlık yüzü. O yüzle insanlık tarihinde kısa ömrü hayatında en fazla karşılaşan beşerler biz olabiliriz.

Suçlarla, insanlığın karanlık taraflarıyla bu kadar çok, sık ve birebir yüzleşmek beşere karşı güvensizliği artırıyor, bu da genel bir çürüme hissi yaratıyor olabilir.

Ama dün, bugün ve yarın da kabahatler işlenecek, elimizden bir şey gelmeyecek, kişiselleşmeye kabahatlerin vahşeti büyüyecek, herkesi kurtaramayacağız, birçoklarından haberimiz bile olmayacak.

Başka insanların hayatlarını umursamak ve kaygılanmak ise çok yeterli bir haslet, çürüdüğümüzün değil yeşerdiğimizin işareti.”

Yazının tamamını okumak için . 


 

TIKLAYIN – İstanbul’daki ikili bayan cinayetinde yeni ayrıntılar: Fail kasapmış, işleyeceği cinayetin fotoğrafını evvelce çizmiş

TIKLAYIN – Yarım saat ortayla iki bayanı katleden Semih Çelik 5 defa ruhsal tedavi görmüş!

TIKLAYIN – İkbal ve Ayşenur’u vahşice katleden Semih Çelik, o gün mahalle esnafına “Üstüm nasıl olmuş, uygun mi?” diye sormuş

TIKLAYIN – Türkiye’yi sarsan cinayetler gazete manşetlerinde: Ayşenur ve İkbal katledildi, bayanlar ayağa kalktı!

Yarım saat ortayla iki bayanı katleden Semih Çelik’in hastane kayıtları ortaya çıktı: İntihara kalkışmış!

TIKLAYIN – İstanbul’daki ikili bayan cinayetinde yeni ayrıntılar: Fail kasapmış, işleyeceği cinayetin fotoğrafını evvelden çizmiş

TIKLAYIN – Kadınlar Taksim’den haykırdı: Huzursuz ettiğiniz her bayanın hesabını soracağız, geceyi bize dar edenlere gündüzleri zindan edeceğiz!

 

“Rumca bilmeseler de Yunanistan’a gönderildiler”; Kayıp bir jenerasyonun öyküsü ‘Mübadele’

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir