İstanbul Veteriner Doktorlar Odası Lideri Prof. Dr. Murat Arslan, sokaklardaki sahipsiz köpeklerin kuduz olayında olduğu üzere bir toplum sıhhati sorunu olmaya başladığını belirtti.
Arslan, sokaklardaki sahipsiz köpeklerin giderek büyüyen bir sorun haline geldiğini, bu haliyle yapılan çalışmaların popülasyonun denetim altına alınmasına yetmediğini söyledi.
Şu anda belediyeler aracılığıyla sahipsiz köpekler için kısırlaştırma, küpelenme ve sokağa bırakılma çalışmaları yapıldığını anlatan Arslan, şöyle devam etti:
“Ancak bu uygulamalar ülkenin yahut bir kentin her bölgesinde birebir oranda yapılamıyor. Örneğin İstanbul’da kimi bölgelerde tertipli ve denetimli yapılabildiği halde kimi ilçelerde bu yürütülemiyor. Bunun birçok nedeni var ve giderek bu husus bir toplum sıhhati sorunu olmaya başladı. Yani sahipsiz köpekler, ülkemizde artık gürültü yapmaları ya da endişe kaynağı olmaları tarafıyla değil de, kuduz olayında olduğu üzere toplum için bir sıhhat sorunu olmaya başlıyor.”
Sahipsiz köpeklerin kısırlaştırılması yetkisinin lokal idarelere verildiğini fakat bu hususta kâfi dayanak verilmediğini lisana getiren Arslan, birtakım belediyelerde veteriner işleri müdürlüğünün bile olmadığını, kimilerinin da bu işlere önemli bütçe ayıramadığını belirtti.
“KISIRLAŞTIRMA GEREKİYOR”
Arslan, Türkiye’de bu sıkıntıyla uğraş metodunun kısırlaşma olduğunu ve mevcut mevzuatla öteki bir yolun bulunmadığını lisana getirerek, şöyle devam etti:
“Farklı ülkelerde bu sorunu çözebilmek için farklı stratejiler uygulanmıştır. Örneğin Avrupa ülkelerinde ya da dünyanın öteki ülkelerinde öncelikle sahiplendirilmeye çalışılıyor, belirli bir mühlet beklendikten sonra uyutma yoluna gidiliyor. Bizde gerek kanunlar gerekse toplumsal pahalar nedeniyle bu metot mümkün değil. O halde yapılacak tek şey var, çok önemli bir halde popülasyon idaresini yanlışsız formda yapmak gerekiyor.”
Popülasyon idaresi konusunda mahallî idarelere bütün imkanlar sağlansa bile sorunun tahlili için en az 5-10 yıllık bir planlama yapılması gerektiğine işaret eden Arslan, lokal idarelere bütün imkanlar sağlanmaması halinde ise sahipsiz köpeklerin sayısının yönetilebilir bir sayıya indirilmesinin mümkün görülmediğini kaydetti.
BİTLİS’TEKİ KUDUZ VAKASI
Bitlis’teki kuduz hadisesine da değinen Arslan, bir köpeğin ısırması sonucunda bir çocuğun hayatını kaybettiğini, bu olayda insan sıhhatinin kelam konusu olduğunu vurguladı.
Kuduza bütün dünyada çok tehlikeli bir hastalık olarak bakıldığını ve hastalık için özel tedbirler alındığına dikkati çeken Arslan, şunları kaydetti:
“Sadece sokak hayvanlarıyla bulaştığı düşünülse de kuduz, yaban hayatından da bulaşabilir. Bilhassa yaban hayatıyla temas halinde olan bölgeler daha risklidir. Örneğin Bitlis’teki bu olay da yaban hayatı kökenli olabilir. Bu istikametiyle büyükşehirlerde de risk mümkün, çünkü köpekler ormanlara atılmaya başlandı. Köpeğin buradaki yaban hayatıyla teması olduğunda, ısırıkla insanlara kuduzu bulaştırabilir. Kuduz direkt ısırıkla yahut kuduz etkeninin içinde olduğu beden sıvılarının bir yaradan insan bedenine geçmesinden sonra hastalık bulaşabiliyor.”
“KUDUZ, AŞILAMAYLA YÜZDE 100 ÖNLENEBİLİR”
Arslan, kuduz hastalığının bulaştığı bedendeki yerin tedavi açısından kıymetli olduğunu anlatarak, “Isırılma ayaklardan, bacaklardan ya da el üzere bedenin uç dokularında oluştuysa hudutlar yoluyla beyne ulaşması uzun vakit almaktadır. Bu tip ısırıklarda, erken teşhis ve tedaviyle vefat önlenebilir. Isırılmadan sonra birkaç haftada bile tedavi talihi olabilir. Kuduz ölümcüldür lakin aşılamayla yüzde yüz önlenebilen bir hastalıktır.” dedi.